ეკლესიამდე მისასვლელად ყველა ადამიანს თავისი გზა აქვს. სვეტიცხოვლის ტაძრის არქიმანდრიტმა, მამა ილია კავსაძემ (ერობაში სანდრო კავსაძემ) მთელი შეგნებული ცხოვრება მაღალ თანამდებობებზე სამსახურში გაატარა. იყო საბჭოთა მილიციის გენერალ-მაიორი, ეკავა სხვადასხვა პარტიული თანამდებობა - რაიკომის მდივანი, ცენტრალური კომიტეტის განყოფილების გამგე, შინაგან საქმეთა მინისტრის მოადგილე, დამოუკიდებელი საქართველოს უზენაესი საბჭოს წევრი, მთავარი სახელმწიფო არბიტრი, ვიცე-პრემიერი. შექმნა სახალხო დამცველის ინსტიტუტი, მუშაობდა გაეროში.
2010 წელს კი ბერად აღიკვეცა. ტაძარში სიყვარულმა მიიყვანა.
ამ და მისი ცხოვრების არაერთ საინტერესო ეპიზოდზე გულახდილად გადაცემაში "მოდი, ვილაპარაკოთ ია ფარულავასთან“ ისაუბრა. ინტერვიუ, ფაქტობრივად, მისი აღსარება აღმოჩნდა. აი, რას ამბობს ია ფარულავა Ambebi.ge-სთან ამ გადაცემის შესახებ:
"აქ ადამიანები მოდიან ისტორიებით... მათ შორის, როგორც საზოგადოებისთვის სრულიად უცნობი, ასევე ნაცნობი სახეები, ან ისეთი ხალხი, ვისაც მხოლოდ ერთი კუთხით ვიცნობთ და მათი ცხოვრების სხვა ასპექტებზე არაფერი ვიცით. ეს არის ერთი ადამიანის ცხოვრების გზა...
პირველმა გადაცემამ მართლა შოკი გამოიწვია. სტუმრად გყავდათ შევარდნაძის ეპოქის მაღალჩინოსანი, სანდრო კავსაძე აწ უკვე ბერი მამა ილია კავსაძე. კი, მან აღსარება ჩამაბარა... ეს გადაცემაში ვთქვი კიდეც და მსგავსი აზრი სტუდიაში მყოფ მაყურებელსაც გაუჩნდა.
როდესაც ვუსმენდი, სულ იმას ვფიქრობდი, ნუთუ ეს ადამიანი მაღალჩინოსანი იყო, გენერალი, უსაფრთხოების პოლკოვნიკი, რაიკომის მდივანი?! არადა, მის საუბრისას ვხედავდი მეორე მეუღლეზე უზომოდ შეყვარებულ კაცს, რომელმაც მისი დაკარგვის შემდეგ გადაწყვიტა, თავი ეკლესიისთვის მიეძღვნა და ის ქალბატონი სწორედ იქ აღმოეჩინა. თუკი ამ გზით წავიდა, ეს სწორედ იმ ქალის გამო მოხდა...
იშვიათია მამაკაცი, რომელიც ასეთი მონოგამია. ასე უყვარს ერთი ქალი მთელი ცხოვრება. სხვა ქალს ვერ გავეკარებოდიო - აღნიშნა. ბევრი ვილაპარაკეთ, ბევრი საინტერესო ისტორია გაიხსენა, სასიამოვნო მოსასმენი იყო... თუმცა გასაოცარი იყო მისი შვილის ამბავიც".
თუკი, მამა ილია სიყვარულის გამო მივიდა ეკლესიაში, მისი შვილი სიყვარულის გამო წამოვიდა ეკლესიიდან. ამ ისტორიაზე სასულიერო პირმა საჯაროდ პირველად აღნიშნულ გადაცამაში ისაუბრა.
მამა ილია კავსაძე:
"ჩემს შვილს ისეთი უცნაური ამბავი გადახდა, ვინმე რომანს რომ წერდეს, ალბათ, ასეთ სიუჟეტს ვერც მოიფიქრებდა...
უმცროს ვაჟს, დავითს ჯერ სამართალმცოდნეობა უნდოდა, ჩემი განხრით რომ წასულიყო და საბოლოოდ, სემინარიაში ამოჰყო თავი. რაღაც პერიოდის შემდეგ, მოვიდა და მითხრა, - მამა, ბერად მინდა აღვიკვეცოო. მაშინ 24-25 წლის იყო.
რა დროს შენი ბერობაა - მეთქი? - ვუთხარი. მაგ ასაკში საერთოდ წინააღმდეგი ვარ და ამ თემაზე ადამიანებსაც ვესაუბრები და ვუხსნი, თუ რატომ არ ვურჩევ. ვიღაცასთან გამომდის, ვიღაცასთან - არა. მოკლედ, ჩემმა შვილმა თქვა, რომ ჩემს ბერობას მამის კურთხევა სჭირდება, სხვანაირად არ იქნებაო. კარგი, კურთხევას გაძლევ, მაგრამ ერთი რამ არის გასათვალისწინებელი - ადამიანს ცხოვრებაში ყოველთვის ეშლება და თავის სიყვარულს როცა ხვდება, ის დიდი ტკივილები უკვე აქვს და აწუხებს. თუ ნამდვილი სიყვარული შეგხვდა, იქ არაფერი აღარ დაგჭირდება-მეთქი. ყველაფერი კარგად იქნებაო... მაშინ, კი ბატონო - მეთქი ვუთხარი...
არქიმანდრიტი ჩემზე ადრე გახდა. ნიჭიერი კაცია, მშრომელი ბიჭია. გაუშვეს ამერიკაში, ლოს-ანჯელესში, ჩვენი მონასტრიდანაც ჩავიდა რამდენიმე ჯგუფი. ესეც ჩამოდიოდა აქ...
ერთხელაც, ჩემთან მონასტრიდან ახალგაზრდა ექიმი, მონაზონი მოვიდა და მითხრა, მამაო, ასეთი ამბავი მოხდა, - მე და დათო შევცდით და დავეცითო... რომ მოვუსმინე, მივხვდი, რომ ეს არ იყო უბრალოდ დაცემა, ანუ ქალისა და მამაკაცის სექსი, ადამიანური, წრფელი ურთიერთობა იყო.
მოგვიანებით შვილმაც დამირეკა... მამა, დავეცითო. წლების წინ ის ჩემი ნათქვამი გამახსენა... მოკლედ, ოჯახი შექმნეს, მაგრამ შეუჩერეს მსახურება, არქიმანდრიტობა მოეხსნა, რაც ეკლესიაში უმაღლესი წოდებაა და აღარ აზიარებენ...
მივხვდი, რომ უფალი ჩემთან იყო, შესანიშნავი რძალი შემხვდა. რძალი არა, შვილია და 4 შვილიშვილი მყავს“.
წყარო: ამბები.ge
