ფეისბუქი და ზოგადად სოც-ქსელები არის ის ადგილი, სადაც საოცარ ისტორიებს, პოსტებსა თუ ემოციებით დატვირთულ ფაქტებს წაიკითხავთ. საზოგადოება არ უფრთხის გულწრფელ გამოხატულებებს, აზრების გაცვლას და რჩევების მიღება-გაცემას.
ერთ-ერთი ისტორია, რომელიც ყველაზე უცნაურად ჟღერს, მაგრამ საკმაოდ ღრმაა ძალიან უცხოდ მოგეჩვენებათ თავიდან, თუმცა ნამდვილად დაგაფიქრებთ, დაგაფიქრებთ მშობლებისადმი დიდ სიყვარულზე.
"12-წლიანი თანაცხოვრების შემდეგ ჩემმა მეუღლემ მოისურვა, რომ ერთ დღეს სხვა ქალი დამეპატიჟებინა ვახშმად. მითხრა, ძალიან მიყვარხარ, მაგრამ ვიცი, არსებობს სხვა ქალიც, რომელსაც ასევე ძალიან უყვარხარ და ძალიან ბედნიერი იქნება, თუ მასთან გაატარებ დროსო. ვიცი ალბათ თავიდანვე სულ სხვაგან წახვედით ყველა, ვინც ამას კითხულობთ, თუმცა რეალობა ესაა - "სხვა ქალი", რომელსაც ჩემი მეუღლე გულისხმობდა, დედაჩემი გახლდათ, რომელიც 19 წლის წინ დაქვრივდა.
მე ოჯახი, სამი შვილი მყავს და სამსახურის გამო მხოლოდ ტელეფონით ვახერხებდი მის მოკითხვას, მის მონახულებას წელიწადში ერთხელაც ძლივს ვახერხებდი, მაშინაც გულიანად და ჯეროვნად ვერ. საკუთარ დედასთან შეხვედრაზე ცოლს უარს როგორ ვეტყოდი?!
ავდექი და საღამოს დავურეკე, თან ვახშმად და კინოშიც დავპატიჟე. დავურეკე და მისი პასუხი ასეთი იყო - რა მოხდა, ხომ კარგად ხარ? - შეშფოთებულმა მკითხა. დედა ზუსტად ის ქალია, ყოველთვის ცუდზე რომ ფიქრობენ და ტელეფონის ზარიდან მხოლოდ ცუდ ამბებს ელიან. - "რა უნდა მომხდარიყო, უბრალოდ ვიფიქრე ესიამოვნება ჩემი ნახვათქო" - ასე ვუპასუხე და თავად დაფიქრდა, დამთანხმდა.
პარასკევს სამსახურის მერე გავუარე. თქვენ წარმოიდგინეთ, ვნერვიულობდი. მანქანა რომ მისი სადარბაზოს წინ გავაჩერე, უკვე კართან იდგა. შევამჩნიე, რომ ისიც ღელავდა. სახლის კართან იდგა. მხრებზე პალტო მოესხა, თმა დაეხვია, კაბაც ვიცანი - ქორწინების ბოლო წლისთავზე ეცვა. ჩემს მეგობრებს ვუთხარი, შვილმა რესტორანში დამპატიჟამეთქი. ყველა დანაღვლიანდა, - მითხრა დედამ მანქანაში ჩაჯდომის შემდეგ." - წერს გიორგი გამრეკელი.
