კოტე ზარნაძე, რომელიც უკვე ოფიციალურად შეუდგება მაჟორიტარის საქმიანობას გლდანში ambebi.ge-სთან ინტერვიუში ბავშობა და საინტერესო თემები გაიხსენა.
"გლდანში დავიბადე და გავიზარდე. დედ-მამა ერთ სკოლაში დადიოდა და ერთ კორპუსში ცხოვრობდა. იმის მიუხედავად, რომ ჩაბნელებული რაიონი, უბანი და ქვეყანა გვქონდა, მაინც კარგად მახსენდება ის სიყვარულით სავსე წლები, ბედნიერი ბავშვობა. მეზობლების კარი არ იკეტებოდა. მისვლა-მოსვლა იყო ერთმანეთში. მთაწმინდაზე ვსწავლობდი, 47-ე სკოლაში. დედაც ამ სკოლაში იყო პედაგოგი და დღემდე ასწავლის ქიმიას. 6 წლის ვიყავი, ფეხბურთზე რომ შემიყვანეს, დიღომში, კლუბ "ოლიმპიკში" ვვარჯიშობდი.
კარგად ვთამაშობდი და ახალგაზრდა ნაკრებშიც მოვხვდი, სადაც გიორგი დევდარიანი იყო მწვრთნელი. იქიდან წამიყვანეს ლატვიაში, იყო ასეთი უმაღლესი ლიგის გუნდი "ოლიმპსი" და ალექსანდრე რეხვიაშვილი გახდა ჩემი მენეჯერი. საქართველოს ნაკრებში თამაშის პარალელურად ვთამაშობდი ლატვიის უმაღლეს ლიგაში, 50-მდე თამაში მაქვს ჩატარებული. მანამდე რთული წლები გავიარე, 13 წლის ვიყავი, მამა რომ გარდამეცვალა და მე და დედას მარტოს მოგვიწია ცხოვრებისეულ პრობლემებთან გამკლავება. საქართველოს უმაღლეს ლიგაშიც ვთამაშობდი, საკმაოდ კარგად მიდიოდა ჩემი კარიერა. 20 წლის ასაკში მოვიყვანე ცოლი, 2 პატარა გოგონა გვეყოლა - მარიამი და ბარბარე. როცა მეგონა, ყველაფერი კარგად აეწყო, ჩემი ცხოვრება თავდაყირა დადგა.
22 წლის ასაკში დამიდგინდა ძალიან რთული დაავადება, რომელთან გამკლავებაც კეთილი ადამიანების გვერდზე დგომით მოვახერხე. ერთი წელიწადი თურქეთში ვიმკურნალე და შედარებით მარტივად "გამოვძვერი". დაავადების გამო მომიწია ცხოვრებისეული ნაბიჯების შეცვლა, ამის შემდეგ გადავაფასე ღირებულებები, მივხვდი, რომ ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანია მეგობრობა, ურთიერთობები, ყოველდღიური პრობლემები კი უმნიშვნელოა. ნამდვილი პრობლემები თურმე სულ სხვა რამ ყოფილა. კლინიკიდან სხვა ადამიანი გამოვედი, სულ სხვა აზრებით და შეხედულებებით", - ამბობს
